बन्दले जनजीवन प्रभावित

लमजुङ पुस ५,  कालिकोटमा चुल्हो छोएको भन्दै एक दलितलाई  कुपपिट गरी हत्या गरिएको विषयलाई लिएर लमजुङ जिल्लामा आज बन्दको आहृवान गरिएको थियो ।

चार वर्षमा शून्यबाट ७० लाख

मेरो व्यवसाय    

शान्तकुमार जिरेल,  किसमत कृषि फार्म, चरिकोट

प्रवेशिका परीक्षा पास गरेपछि २०६३ साउनमा कलेज पढ्न एउटा झोलामात्र बोकेर गाउँबाट सदरमुकाम चरिकोट आएको थिएँ । कलेज पढाउने सामथ्र्य परिवारको थिएन, त्यसैले आफैं केही काम गरेर पढ्नुपथ्र्यो । गाउँमा लेकको जग्गा भएकाले त्यसको उत्पादनले वर्षभरि परिवारलाई खान नपुग्ने हुँदा घरखर्च टार्न बुबा सिक्किमतिर जानुहुन्थ्यो ।

एक वर्ष जसरी तसरी खर्च पु¥याएर पढें । २०६४ साउनमा चरिकोटकै जनहित सहकारी संस्थामा बचत संकलकको काम पाएँ । सहकारीमा काम गर्ने भएकाले त्यहाँबाट र केही व्यक्तिगत ऋण लिएर ३३ हजारमा बजारनजिकै कुखुरापालन सुरु गरें । एक वर्षजति त्यही ठाउँमा कुखुरा पालें । ठाउँ र हावापानी अनुकूल ठानेर दोलखा बजारमा कुखुरा फार्म सारें । त्यहाँ मैले १ हजारदेखि ३ हजार ३ सयसम्म कुखुरा पालें । एउटै फार्ममा यति धेरै कुखुरा पालेको दोलखा जिल्लामै सम्भवतः सबैभन्दा बढी होला ।

दोलखा बजारमा कुखुरा पाल्दै गर्दा नजिकै एकजनाले पोखरीमा माहुर जातको माछापालन गरेको देखें । ठूलो फार्ममा मरेका कुखुरा खेर नजाने भएकाले चिताम्थलीमा १० वर्षका लागि १२ रोपनी जग्गा भाडामा लिएर दुई वटा पोखरी बनाई माछापालन सुरु गरें ।

कुखुरा फार्म ठूलो भएकाले मासु व्यवसायीले भनेजति मूल्य नदिने र बढी भएका बेला पनि किसानलाई दुःख दिने भएकाले केही समय मैले पनि दुःख पाएँ । त्यसपछि ६ महिनाअघि चरिकोटमा आफैं कोल्डस्टोर खोलें । कोल्डस्टोरमा बुबा बस्नुहुन्छ । आफ्नो फार्मको कुखुरा, खसीको ताजा मासु र आफ्नै पोखरीको माछा त्यही कोल्डस्टोरबाट बिक्री गर्छु । अहिले कुखुरा फार्म पनि माछापालनसँगै सारेको छु । बंगुरका ६ वटा माउ पाल्दै तरकारीखेती पनि गरिरहेको छु ।

अहिले परिवारका चार जना आफ्नै व्यवसायमा व्यस्त छन् । व्यवसायको व्यस्तताले सहकारीको जागिर छाडेर पूर्ण रूपमा यसमै केन्द्रित भएको छु ।

मेरो व्यवसाय देखेर जिल्ला पशु सेवा कार्यालयले समेत गत वर्ष स्वरोजगारमूलक कार्यक्रमबाट ३० हजार उपलब्ध गराएको थियो । अहिले पनि कार्यालयले परामर्श र सल्लाह दिइरहेको छ । फार्म यहाँका लागि नौलो भएकाले पनि होला– दैनिक हेर्न आउनेहरू पनि बढ्दै गएका छन् ।

मजस्ता धेरै युवाहरू रोजगारीको सिलसिलामा चर्को श्रम गर्न खाडितिर जाने क्रम बढेको छ । धेरै बेरोजगारी भइयो भनेर सडकमा भौतारिइरहेका छन् । तर, घरबाट केही नलिई निस्केको मजस्ता व्यक्तिको ४ वर्षमा करिब ७० लाखको पुँजी भएको छ भने अरुको किन नहुने ?

आफूले गरेको कामप्रति म पूर्ण सन्तुष्ट छु । कुखुरा र माछाको विषयमा पढेका डाक्टरभन्दा पनि म परेको डाक्टरजस्तै भएको छु । यो व्यवसायलाई अझ विस्तार गरी राम्रो किसान बन्ने नै मेरो लक्ष्य छ ।

प्रस्तुतिः दिलबहादुर केसी

किसानको दुःख नहुने भो कहिले सुःख

लमजुङ, कार्तिक १५ गते ।

गत कार्तिक ८ गते परेको असिनापानीका कारण लमजुङको भुजुङमा ३ हजार ७ सय ९७ रोपनी क्षेत्रफलको धानबाली असिनापानीले नष्ट गरेको छ । पाकेर काट्न ठिक्क भएको ६ वटा ठूलाठूला फाँट लगायतका खेतमा असिनापानीले विउ समेत नरहने गरि धानबालीमा क्षति पुर्‍याएपछि स्थानीयवासिन्दा चिन्तित बनेकाछन् । विगत ३० वर्षताकै ठुलो असिना परेको भुजुङ गाउँ विकास समिति वडा नम्बर ६ का किसान क्याप्टेन जीतबहादुर गुरुङले बताए । उनले भुजुङबासी सबैको धानबाली असिनाले सखाप पारेकाले सरकारसँग राहतको ब्यवस्था मिलाईदन माग गरे ।

धानबालीमा मात्रै नभएर तरकारी तथा फलफूल खेतीमा समेत लाखौंको क्षति भएको छ । झण्डै एक फिटसम्म परेको असिनाले सागमुला, काउली, आलु तथा लहरे तरकारी बालीमा क्षति पुर्‍याएको भुजुङकी जमुना गुरुङले बताईन् । उनले असिनापानीका कारण खान र विउ राख्ने समेत नराखि असिनापानीले सवै धान लगेको वताईन् । जिल्ला कृषि विकास कार्यालय लमजुङका बरिष्ठ कृषि विकास अधिकृत किशोरप्रसाद पन्तका अनुसार लमजुङका भुजुङ, घनपोखरा, भोँजे लगायतका स्थानमा गरेर झण्डै ४ हजार रोपनी क्षेत्रफलका धानबाली नष्ट भएको छ । पन्तले जिल्लाभर भएका क्षतिको विवरण सङकलनकार्य भैरहेको र प्रारम्भिक तथ्याङ्क अनुसार १ करोड बढी क्षति भएको वताए ।


यस्तै घनपोखराका उत्तमजङ गुरुङका अनुसार असिनापानीले घनपोखराको घोप्टेमा झण्डै ४ सय रोपनी खेतमा लगाएको धानबाली र भट्ट खेती नष्ट भएको छ । असिनाले उत्तरकन्या, सिम्पानी, खुदी लगायतका स्थानमा पनि आंसिक रुपमा क्षति पुर्‍याएको स्थानीयवासिन्दाले वताएकाछन् ।

केहीदिन यता लगातार जस्तै परेको फिसफिसे पानी र तुवाँलोका कारण धानबालीमा थप क्षति पुगेको छ । काटेर कुन्युमा राखेका धानमा ढुसी लाग्न थालेका छन् भने कतै खेतबारीमै धान भिजेर उम्रन लागेको किसानहरुले बताएका छन् । यस वर्षलमजुङमा धानवाली राम्रो भएको भन्दै जिल्ला कृषि विकास कार्यालयले २० प्रतिशत सम्म धान उत्पादन बढ्ने अनुमान गरेको थियो ।

माछामा फर्मालिन केमिकल प्रयोग

अजित तिवारी, विराटनगर, साउन ३१- भारतको आन्ध्र प्रदेश र कोलकाताबाट पूर्वाञ्चलमा भित्रिने माछामा ‘फर्मालिन केमिकल' प्रयोग हुने गरेको छ। सामान्यतयाः लास कुहिन नदिन प्रयोग गरिने यो रसायन मानव स्वास्थ्यका लागि हानिकारक मानिन्छ।

आन्द्रा र कोलकाताको समुन्द्रमा मारिएका माछा पूर्वाञ्चलका बजारसम्म आइपुग्न झन्डै १० देखि १२ दिन लाग्छ। यस अवधिमा माछालाई कुहिन नदिन फर्मालिन प्रयोग गरिएको हो। फर्मालिनमा चोभिएको माछा लामो समयसम्म पनि ताजा देखिन्छ। फर्मालिन र पानीको समिश्रण प्रयोग गरिएको माछा पानीबाट झिकिएको १५ दिनपछि काट्दा भर्खरै झिकिए झैं रगत आउँछ।

‘फर्मालिन विषादी हो, यो खाँदा मान्छेको कलेजोमा नोक्सानी पुर्‍याउँछ,' नोवेल मेडिकल कलेजका प्याथलोजिस्ट डा. विदुर वस्तीले नागरिकसँग भने, ‘मृत शरीरलाई कुहिनबाट रोक्न प्रयोग गरिने फर्मालिन जिउँदो शरीरका लागि पाच्य हुँदैन।'

पूर्वी नेपालको माछाको ठूलो बजार विराटनगरमा दैनिक दुई हजार किलो माछा खपत हुन्छ। माछाका थोक बिक्रेता दिलीप सहनीका अनुसार विराटनगरमा दैनिक बिक्री हुने माछामध्ये ७० प्रतिशत भारतबाट आउँछ। ‘लोकल माछा धेरै परिमाणमा पाइँदैन, भारतको माछा आइसबक्स(बर्फ)मा राखिएर ल्याउने हुँदा मारिएको केही दिनपछि पनि ताजा नै हुन्छ,' सहनीले भने।

आन्द्रा र कलकताको समुन्द्री इलाकामा मारिएको माछा नेपालसम्म आइपुग्न १०-१२ दिन लाग्ने भएकाले कुहिन र गन्हाउन नदिन फर्मालिन केमिकल सिरिञ्चको सहायताले माछाको पेटमा हालिन्छ।

‘फर्मालिनमा चोभिएको माछा विराटनगरको बजारमा छ्यापछ्याप्ती पाइन्छ,' स्थानीय माछा उत्पादक जनक कार्कीले भने, ‘खाद्य निरीक्षण नहुँदा माछामा प्रयोग हुने केमिकलबारे अनभिज्ञ उपभोक्ताले यसको उपभोग गरिरहेका छन्।'

पूर्वी नेपालमा भारतका कमन, भ्याकुर, रहु, नैनी र ग्रास माछाको बढी खपत हुन्छ। ‘उपभोक्ताले लोकल माछा नै खोज्छन्, तर उनीहरु चिन्दैनन्,' कार्कीले भने,‘ठूलो माछा खाने चक्करमा उपभोक्ताहरु विषादी खाइरहेका छन्।' भारतबाट आउने माछामा फर्मालिन प्रयोग भइरहेको जानकारी स्थानीय माछा उत्पादकले मत्स्य विभागलाई गराए पनि त्यसलाई रोक्न खासै पहल नभएको उनीहरुको आरोप छ। लोकलभन्दा आन्द्रा र कलकताको माछा सस्तो र आकारमा ठूलो हुन्छ।

विराटनगरमा लोकल रोह र नैनी माछा प्रति किलो दुईसय ५० देखि तीनसय रुपैयाँमा बिक्री हुन्छ भने भारतका माछा एक सय ५० देखि दुईसय रुपैयाँमा एक किलो पाइन्छ। ‘भारतबाट आउने माछा आइसमा राखिएको हुन्छ, कुनै प्रकारको केमिकल प्रयोग भएको हुँदैन,' भारतीय माछाका थोक बिक्रेता सहनीले भने, ‘स्थानीय उत्पादकले महँगोमा माछा बेच्न त्यस्तो आरोप लगाएका हुन्।'

कृषि विकास कार्यालय मोरङका योजना अधिकृत वसन्त अर्यालका अनुसार मोरङमा वार्षिक १४ सय टन माछा उत्पादन हुन्छ। ‘उपभोक्ताको कुल मागको ३० प्रतिशत पनि स्थानीय माछाले धान्दैन,' उनले भने। भारतको आन्द्रा प्रदेश र कोलकाताबाट पूर्वी नाकामा भित्रिने माछा काठमाडौंसम्म पुग्ने गरेको छ।

पाँच हजार पढाइ खर्च लगानी गर्दा करोडपति

सुलभ अस्पताल बेलबारी, मोरङ

मीनकुमार नवोदित
मेरो व्यवसाय
भोजराज बस्नेत
अध्यक्ष एवं निर्देशक
मेरो परिवारका सबै सदस्य शिक्षा पेसामा संलग्न छन् तर मेरो ध्यान कहिल्यै पनि सरकारी जागिर खानुपर्छ भन्नेतिर गएन । बुबाआमा तथा ठूलोबुबा, दाजुभाउजूहरूले पनि मलाई पढेर शिक्षक बन्नुपर्छ भन्नुहुन्थ्यो । सानैदेखि अरुले गरेको व्यवसाय देखेर होला, मेरो ध्यान पनि त्यस्तै व्यवसायी बन्नेतर्फ बढी गयो । २०६१ सालमा एलएलसी पास गरेपछि सुकुना बहुमुखी क्याम्पसमा अध्ययन गर्न मोरङकै हसनदहबाट बेलबारीमा डेरा लिएँ । बुबाले ५ हजार दिनुभएको थियो, पढाइ खर्च भनेर । त्यही ५ हजार पैसाले सानोतिनो व्यवसाय सुरू गरें । घरबाट मैले अहिलेसम्म लिएको भनेको त्यही ५ हजारमात्रै हो । त्यही पैसाले सुरूसुरूमा काठको व्यापार गरें ।
अहिले ग्रामीण क्षेत्रका बिरामीको सेवालाई ध्यानमा राखेर बेलबारीमै अस्पताल खोलेको छु । यसमा केही साथीहरूको सेयर भए पनि मैले अस्पतालको अध्यक्ष र निर्देशक भएर काम गरिरहेको छु । सानोमा मैले यही नै व्यवसाय गर्छु भनेर नसोचेको भए पनि एउटा न एउटा व्यवसायचाहिँ पक्कै गर्छु भन्ने थियो ।
आफूसँग पैसा छ भने धेरैतिर छर्नुपर्छ, त्यसले आफैं आम्दानी दिन थाल्छ । मैले पनि जग्गा, अस्पताल, एफएम र पत्रिका, विभिन्न सहकारीको सेयरमा लगानी गरेको छु । मेरै सम्पादनमा बेलबारीबाट ‘संयन्त्र’ साप्ताहिक निस्किरहेको छ । त्यसलाई भर्खरमात्र ‘संयन्त्र सञ्चार सहकारी’का रूपमा दर्ता गरेको छु । ‘गोरेटो’ नामक एमफएम पनि दसैंअघिदेखि सञ्चालनमा आउँदैछ । त्यसको सामान ल्याउने काम भइरहेको छ ।
मैले सञ्चालन गरेका सबै व्यवसायमा ५० जनाभन्दा बढीले रोजगारी पाएका छन् । ती सबैमा डेढ करोड रूपैयाँभन्दा बढी लगानी पुगेको छ । सबै व्यवसायबाट एक–डेढ लाख रूपैयाँजति आम्दानी हुन्छ । पैसा भन्ने चिज यस्तै रहेछ । जति कमाए पनि आफ्नो साथमा चाहिँ हुँदोरहेनछ । बाहिबाहिरै घुमिरहेको हुन्छ । त्यसले लगानीको क्षेत्र भने फराकिलो बनाइरहेको हुन्छ । पढेर जागिर खाएको भए बढीमा माविको शिक्षक हुन्थें । अहिलेको अवस्थामा जागिरले घरखर्च पु¥याउनै गाह्रो हुन्थ्यो । धेरैतिर लगानी गरेकाले आम्दानी पनि बढ्दैछ । म आफ्नो व्यवसायबाट पूर्ण रूपमा सन्तुष्ट छु । कुनै पनि व्यवसायमा सफल हुन इमान्दारी र लगनशीलता हुनुपर्छ । अनि धैर्यशक्ति पनि जरुरी हुन्छ । आज व्यवसायमा घाटा भयो भनेर आत्तिनुहुँदैन, कुनै न कुनै दिन अवश्य पनि नाफा हुन्छ । 

कास्कीमा बाख्रा चराउँदै बंगलादेशी

अर्जुन गिरी

३० साउन, कास्की । रोजगारीका लागि दैनिक सयौं नेपाली युवा विदेश पलायन भइरहेका बेला विदेशी नागरिक नेपालमा रोजगारका लागि आउँछन् भन्ने सुन्दा अनौठो लाग्न सक्छ । तर, कास्कीको एउटा गाउँमा बंगलादेशी नागरिक बाख्रा गोठालाका लागि भिसा अनुमति लिएर काम गरिरहेका छन् ।

यसरी बाख्रा गोठालोको काम गर्ने बंगलादेशी नागरिक मोहम्मद आसराफुल आलम हुन् । उनी विगत ७ महिनायता कास्कीको भरतपोखरी गाविस-३ सिगारेवासमा रहेको चन्द्रकान्त आचार्य र विजय आचार्यको संयुक्त लगानीमा सञ्चालित बाख्रा गोठमा काम गरिरहेका छन् । उनले बाख्रा हेरे बापत खाइलाई माशिक ८ हजार तलब पाउँछन् । आचार्यद्वयको गोठमा १५० बाख्रा छन् । “म नेपालमा रु २ लाख २० हजार कमाएर तीन वर्षपछि मात्र आफ्नो मुलुक बंगलादेश र्फकनेछु’ निकै उत्साही मुद्रामा भेटिएका आलमले भने ।

२५ वर्षीय आलमले एक बंगलादेशै मेनपावर कम्पनीले इराक पठाइदिने भन्दै २ लाख २० हजार लिएको तर, पछि नेपालमा जाने भए बाख्रा गोठालाको काम पाइन्छ भनेपछि आफू नेपाल आएको बताए । नेपाल आएर काम गर्न पाएकोमा उनी प्रशन्न छन् । ‘मलाई काम गर्न कुनै अप्ठ्यारे भएको छैन’ आलमले भने ‘आफ्नै देशमा काम गरे जस्तै सजिलो लागेको छ ।’नेपालको हावा पानी मन परेको र नेपालीहरुको व्यवहार आफूलाई राम्रो लागेको उनको भनाइ छ ।

उनी नेपाल आएको एक वर्षपछि छुट्टी मनाउन घर जाने योजनामा छन् । आलमले नेपाल र नेपाली मन पराएका मात्र होइनन्, आलमलाई पनि बाख्रा गोठका धनी आचार्यद्वय र अन्य गाउँलेले मन पराएका छन् । ‘उ आफ्नो काम जिम्मेवारीपूर्वक गर्छ’ चन्द्रकान्तले भने ‘यो बंङलादेशी मिहेनती छ, दिनको ४ घण्टा बाख्रा हेर्ने काम गर्छ तर यसले नजानेको काम केही पनि छैन ।’ आचार्यले आफूले काम नभ्याउने भएकाले मलाई दुई जना कामदारको खाजी गरे पनि नपाएको बताए ।

‘मलाई दुईजना कामदार चाहिएको थियो, गाउँका एकदुई जना केटाहरुले काम गर्छु भनेका पनि थिए तर , बाख्रा हेर्ने काम भने पछि तर्किए । नेपालीहरु विदेश गएर शौचालय सफा गर्न पनि पछि पर्दैनन् तर आˆनो देशमा बाख्रा हेर्ने भने पछि गाह्रो मान्दछन्’ आचार्यले भने । १८ वर्ष विदेशमा विताएर आएका स्थानीय विष्णुकुमार गुरुङले आफ्नै देशमा अरुले काम गरेर पैसा कमाएको देखेर विदेश जाने चक्कर छाडेर तरकारी खेती र माछा पालन सुरु गरेको बताए ।

कम्प्युटर प्रणाली कसरी सुरक्षित राख्ने ?

सामान्यतया कम्प्युटर सुरक्षित राख्नका लागि अर्थात् विभिन्न प्रकारका समस्याबाट बच्नका लागि डाटाफाइल व्यवस्थित गर्नुपर्छ । त्यसको साथै अनावश्यक डकुमेन्ट र फोल्डरहरू पनि ल्यापटप वा कम्प्युटरबाट हटाउनुपर्छ । मालवेयर आक्रमणबाट कम्प्युटरलाई जहिले पनि बचाइराख्नुपर्छ । जसको एन्टिभाइरस इन्सटल र अपडेट गर्नुको साथै एन्टिमलवेयर प्रोग्राम राख्नुपर्छ । यसैगरी पर्याप्त मात्रामा फायरवाल तथा सेफगार्ड प्रोग्राम र आवश्यक मात्रामा सेकुरिटी पासवर्ड राख्नुपर्छ ।

पीसीलाई सुरक्षित राख्ने अर्को उपाय भनेको हार्ड ड्राइभलाई सहीरूपमा प्रयोग गर्नु अर्थात् व्यवस्थित गर्नु हो । प्रायजसो हामीले पीसी अथवा ल्यापटपमा विभिन्न प्रोग्राम इन्सटल वा अनइन्सटल गर्ने गरेका हुन्छौं, जसले डाटा हराउने संभावना उच्च बन्नुको साथै अव्यस्थित हुनसक्छ । जसको फलस्वरूप कम्प्युटरको ड्राइभ स्पेस घट्न जान्छ, त्यसको अलवा कम्प्युटर प्रणालीको काम ढिलो हुन्छ ।

यसप्रकारको समस्या हटाउनका लागि हार्ड डिस्कको ‘डिफ्र्यागमेन्टेसन’ गर्नु धेरै आवश्यक हुन्छ । अधिकांश सञ्चालन प्रणाली आ–आफ्नै  ‘डिफ्र्यागमेन्टेसन’ को स्रोत हुन्छ । तर यस्ता स्रोतको अटो अपडेट फिचर हुँदैन । जसको अर्थ, तपाईंले आवश्यक संख्यामा डिफ्र्यागमेन्टेसन् अनलाइनमा हेर्नुपर्छ

।

त्यस्तै तपाईंले हरेक पटक विन्डोज रेजिस्ट्री सफा गर्नुपर्छ । के हो रेजिस्ट्री ? यो एउटा विशाल डाटा स्रोत हो । जसमा, माइक्रोसफ्ट पीसी वा ल्यापटपमा भएका सम्पूर्ण सूचनालाई व्यवस्थित गर्छ । यो डाटा स्रोतअन्तर्गत ‘स्पेस अफ एप्लिकेसन’, युजर इन्फरमेसन तथा कन्फिगुरेसनलगायतका फिचर रहेको हुन्छ ।

त्रुटिपूर्ण रेजिस्ट्री भएको खन्डमा तपाईं कम्प्युटर व्यवस्थित गर्न कठिन पर्न जान्छ । जुन समस्या समाधान गर्नका लागि तपाईंले वेबमा उपलब्ध ‘रेजिस्ट्री क्लिनर सफ्टवेयर’ राख्नुसक्नुहुन्छ । सामान्यतया, यी सबै रणनीतिले कम्प्युटरलाई छिटोछरितो गर्न मद्दत गर्छन् ।  निश्चित रूपमै यसले तपाईंको काम गर्ने दक्षता वृद्धि गर्न सघाउँछ । 

रोजगारी वृद्धिदर ३.६ प्रतिशत पु+याइने

काठमाडौं, २४ जेठ

राष्ट्रिय योजना आयोगले नेपालको रोजगारी वृद्धिदर ३ प्रतिशतबाट बढाएर ३.६ प्रतिशत पुग्ने गरी लक्ष्य निर्धारण गर्ने भएको छ । त्रिवर्षीय योजना ०६७/६८—०६९/७०) मा रोजगारी सिर्जना हुनेखालका आयोजना र कार्यक्रम तय गरिएको आयोगका उपसचिव बद्रीनाथ कोइरालाले बताए । “कृषि, उद्योग, व्यापार पर्यटन, स्थानीय विकास र पूर्वाधारमा कार्यक्रम बढी केन्द्रित हुन्छ,” उनले भने, “त्यहीँबाट नेपालमा रोजगारी वृद्धि हुनेछ ।” २००८ को श्रम सर्वेक्षणअनुसार ३ प्रतिशतले रोजगारी वृद्धि भएको थियो ।

सो सर्वेक्षणअनुसार १५ देखि ५९ वर्षसम्मका १ करोड ५४ लाख श्रमशक्ति छन् । त्यसमध्ये १ करोड १७ लाख रोजगार छन् । बाँकी बेरोजगार रहेको आयोगका उपसचिव कोइरालाले बताए । “श्रम बजारमा वार्षिक ४ लाख २५ हजार श्रमशक्ति आउने गर्छन्,” उनले भने, “३ लाख वैदेशिक रोजगारीमा जान्छन्, बाँकी रहेकालाई पनि रोजगारी दिन सकिएको छैन ।” उनका अनुसार बेरोजगारलाई रोजगारी दिन सक्नुको साथै वैदेशिक रोजगारीमा जाने श्रमशक्तिलाई रोक्ने कार्यक्रम बनाइनेछ ।

अहिले प्रत्येक मन्त्रालयबाट कस्तो कार्यक्रम र आयोजनाबाट कति रोजगारी सिर्जना भइरहेको छ भन्नेबारेमा तथ्यांक माग्ने काम भइरहेको उपसचिव कोइरालाले बताए । “रोजगारी सिर्जना गर्न केन्द्र र स्थानीयस्तरमा समन्वय हुनेछ,” उनले भने, “त्यहीअनुसार कार्यक्रम आउनेछ ।”

यसैगरी, अर्बौं रेमिटेन्स भित्रिए पनि उत्पादनमूलक क्षेत्रमा लगानी गर्न नसकेकाले त्यसको व्यवस्थापनका लागि पनि कार्यक्रम ल्याइने उनको भनाइ छ ।

स्वरोजगारका निम्ति सम्झौता

२१ फागुन, काठमाडौं । साना किसान विकास बैङ्क रहेका क्षेत्रहरूमा युवा तथा साना व्यवसायी स्वरोजगार कर्जा लगानी गर्ने सम्बन्धमा बैङ्क र युवा तथा साना व्यवसायी स्वरोजगार कोषबीच सम्झौता भएको छ ।

बेराजगार दलित, जनजाति, महिला तथा सिमान्त साना किसान र विपन्न परिवारको कृषि तथा परम्परागत सीपमा आधारित व्यवसाय प्रवर्द्धन गरी स्वरोजगारमूलक साना उद्यम तथा मझौला व्यवसाय सञ्चालन गर्ने उद्देश्यले भएको सम्झौता भएकोहो । सम्झौता अनुसार साना किसान बैङ्कले पहाडी १७ र तराईका २३ जिल्ला भित्र बैङ्कसँग आबद्ध लघुवित्त संस्था र साना किसान सहकारी संस्थालाई स्थानीयलाई कर्जा परिचालन गर्ने छ । त्यसका लागि कोषले कर्जा एवं प्राविधिक सहयोग उपलब्ध गराउने छ ।

कोषबाट बैङ्कले पहिलो वर्ष ३० करोड रुपियाँ, दोस्रो वर्ष ३० करोड रुपियाँ र तेस्रो वर्ष ४० करोड रुपियाँ गरी तीन वर्षमा एक अर्ब कर्जा लिई आबद्ध संस्थाहरूमार्फत पहिलो वर्ष तीन हजार, दोस्रो वर्ष तीन हजार र तेस्रो वर्ष चार हजार गरी १० हजार परिवारलाई कर्जा परिचालन गरी स्वरोजगार एवं आर्थिक विकासको अवसर सिर्जना गरिने छ ।

कृषि, वागवानी, पुशपंक्षीपालन, स-साना ग्रामीण तथा घरेलु लघु उद्यम, स्वरोजगारमूलक एवं आयमूलक व्यवसाय, साना खुद्रा पसल, औषधि पसल, भेटेरिनरी औषधि पसल, मलखाद, बीउबिजन, सेवा व्यवसाय आदिका लागि सो कर्जा प्रवाह गरिने बैङ्क र कोषद्वारा जारी संयुक्त विज्ञप्तिमा उल्लेख छ ।

झण्डै आधा करोड रुपैयाँ लिएर फरार

१८ फागुन, कास्की । पोखराको फूलवारीस्थित मणिपाल शिक्षण अस्पतालका एक कर्मचारीले विद्यार्थीको शिक्षण शुल्कबाट सङ्कलित झण्डै आधा करोड रुपैयाँ लिएर फरार भएका छन् ।

सम्बन्धित विद्यार्थी र तिनका अभिभावकले स्कूल अफ नर्सिङ्ग कार्यक्रमको अफिस एसिष्टेण्ट सुनिल शर्मा पौडेलले विद्यार्थीबाट सङ्कलित शुल्क खातामा नचढाई आफूले लिएर फरार भएको आरोप लगाएका हुन् । प्रमाणपत्र तहको नर्सिङ्ग दोस्रो वर्षमा अध्ययनरत् विद्यार्थीहरुका २७ जना अभिभावकले संयुक्तरुपमा हस्ताक्षर सङ्कलन गरी पौडेलको तत्काल खोजी गरी कारबाही हुनुपर्ने माग गरेका छन् ।

जिशिकामा लाखौंको भ्रष्टचार, शिक्षकहरुद्बारा कारबाहीको माग

एकिकृत नेकपा माओवादी निकट अखिल नेपाल शिक्षक संगठनले शिक्षा क्षेत्र तथा कार्यालयमा आर्थिक अनिमियतता गरेको भन्दै लमजुङ जिल्ला शिक्षा अधिकारी अम्बिका प्रसाद आचार्यलाई कारबाहीको माग गरेका छन्‍ । संगठनले सोमबार प्रमुख जिल्ला अधिकारी होमनाथ थपलियालाई विभिन्न १३ बुँदे मागपत्र सहितको ज्ञापनपत्र पेशगर्दै जिल्ला शिक्षा अधिकारीलार्इ कारबाहीको माग गरेको हो । जिल्ला शिक्षा अधिकारी आचार्यले २०६६ सालको कक्षा ८ को जिल्लास्तरिय परिक्षाको प्रश्नपत्र तथा परिक्षा सम्बन्धी छपार्इमा करिब ३ लाख ५० हजार भ्रष्टाचार गरेको र अहिले पनि उस्तै त्रिmयाकलाप देखाएको, शिक्षा समितिबाट जबरजस्ती निर्णय गरेर गाडी मर्मतमा १ लाख १० हजार निकासा गरेर अनिमियतता गरेको, मध्यमस्र्याङ्‍दी आयोजना छरछिमेक कार्यत्रmम अन्र्तगत विभिन्न विद्यालयमा कम्प्युटर वितरणमा ठेकेदारसँग मिलेर कमिसन खाएको जस्ता आरोप संगठनले लगाएको छ । यसैगरी जिल्ला शिक्षा कार्यालयमा आउने प्रशासनिक, मसलन्द तथा अन्य खर्चहरुको पारदर्सिता नगरेको, मर्मत तथा घरभाडाको रकममा समेत हिनामिना गरेको जस्ता माग राखी जिशिअलाई कारबाहीको माग गरिएको अखिल नेपाल शिक्षाक संगठनका अध्यक्ष ऋषिराम चापागाइँले बताउनुभयो ।

हामीकहाँ संचालन भईरहेका कम्प्युटर कोर्षहरु:

1. Basic Computer Course

2. Diploma in Computer Application

3. Graphic design Course

4. Webpage Desingning Course

5. Basic Hardware Course

6. Professional Hardware+Networking Course

7. Accounting Course

8. E-mail and Internet Knowledge
9. Nepali & English Typing Practice

9. And Many More .......     Contacts : CCP MOB No: 9846123608